Netflix ten huize ons

Ik moet bekennen, Netflix en ik, wij hebben een haat-liefde verhouding. Iedereen in het gezin is er weg van, én laat dat nu net het probleem zijn.

Er staat gewoon té veel leuke items op, waardoor Mathis kan blijven kijken. Ik moet jullie niet vertellen dat hij een vecht fanaat is en dus de filmpjes van de Hero 4 vliegen er in een snel tempo door en dan heb je ook nog Lego filmpjes en als het even kan de Power Rangers en en en en.

Het houdt nooit op, dus mag hij van mij enkel in het weekend kijken en mag hij 1 aflevering van een serie naar keuze zien en mag hij één familiefilm in het weekend kiezen. Maar die kiest mama altijd. De boodschap een film zonder vechten lijkt onverstaanbaar, of het ligt aan mij en articuleer ik niet goed genoeg, of meneertje heeft een gehoor probleem. Dus kies ik, niet tevreden, dan gaat Netflix consequent af. We proberen wel optimaal te genieten en kiezen dan meestal voor een aperitief momentje: chipske erbij, lekker drankje, filmpje op en languit op de zetel.

Ook wij hebben het moeilijk met Netflix, het is gewoon zoooo verslavend. We zijn gestart met de serie Narcos. En ik wil liefst alle afleveringen na elkaar zien én liefst ook nog eens mijn digibox leegmaken en tussendoor plooi ik de was en handel ik mijn orders van de shop af. En op Homeland loop ik ook nog belachelijk lang achter en dan heb je nog “orange is the new black”. Iedereen vertelt me dat ik deze moet zien, wel wanneer?

Dus even vaak als ik me bedenk, me-time = Netflix time, moet ik mezelf braaf de regel van Mathis opleggen.

Nee ook vandaag geen Netflix, deze avond gaan we de televisie laten voor wat het is en verder doorwerken aan de nieuwe webshop die er hopelijk snel aankomt… En stiekem aftellen tot meneertje microbe nog eens langskomt en we verplicht moeten platliggen om uit te zieken, tijd zat, en dus tijd om de schade te gaan inhalen.